Ang MARANGAL na BABAE ay nagpapaligaw sa LOOB ng kanyang TAHANAN...
hindi sa kalye, sa eskwelahan, hindi rin sa mall, sa KKK (kasulok-sulukan, kadilim-diliman, kalamig-lamigan) ng sinehan, hinding hindi sa kanto o sa may tindahan...
SA TAHANAN INENG, SA TAHANAN..!!!
hindi sa text o sa chat... hindi sa fb o twitter... lalong hindi sa kung saan saan...
sa tahanan ineng, sa tahanan.
Sa tahanan kung saan alam ng iyong mga magulang. Sa tahanan kung saan walang ibang pagkakaabalahan at lalong walang mapagsasamantalahan...
sa kabilang banda...
Ang MARANGAL NA LALAKI ay MAGPAPANATILI NG DANGAL NG BABAE...
hindi niya liligawan ang babae sa kalye... kadiri naman, ampanget ng view...
hindi rin niya liligawan sa eskuwelahan dahil ang purpose ng paaralan ay pag-aaral at hindi kalandian.
Hinding-hindi sa KKK ng sinehan dahil ang temptasyon ay sagana,
lalong lalong hindi sa text, chat, o social networking sites...
pano nila mararamdaman ang sincerity kung virtual ang nanliligaw sa kanila/???
Ang tunay na lalaki, haharap sa magulang ng babae at MAGPAPAALAM ng panliligaw...
hindi yung parang kabuteng haharap sa magulang ng babae at sasabihing "ako po yung boyfriend niya."
but still...
sabe nga sa theories of learning,...
there is this ID (individual difference) that makes everyone different from one another...
maybe... maybe some would prefer everything opposite to those statements...
but then let's just consider the sanctity of the start of any relationships...
-Pablo Juan