Siya pa rin.

Ang ingay ng utak ko.


Muli't muli kong ginugunita ang mga alaalang pilit kong tinatago sa kailaliman ng aking memorya.
Mali ako nang isipin kong kaya ko. Hindi. Mali.

Pilit parin sinisigaw ng utak ko ang hapdi at sakit ng isang pagkawala; ng isang paglisan.
Magugulo na naman ang balanse dahil sa pagsiwalat ko ng aking nararamdaman.

Gusto kong sumigaw sa kaitaasan ng aking hininga.
Gusto kong sumigaw na magbalik ka na.
Ayokong magmakaawa.
Ngunit gusto kong isigaw...




na mahal parin kita.

-Pablo Juan.